e-ലോകം നാറിയ ഇടപാടുകള്‍ നടക്കുന്നസ്ഥലം.നാറ്റം ‘കാട്ടാക്കട’ വരെ എത്തിയിരിക്കുന്നു...

 

വിദ്യാധരന്‍റെ വ്യാകുലചിന്തകള്‍

 മാഷെ,,മാഷേ വിദ്യാധരന്‍ മാഷേ .....

എന്തോന്നാടെ.....?.......  ...നിങ്ങളവിടെ എന്തെടുക്കുകയാ മാഷേ ?

ഞാന്‍ പിള്ളേരുടെ പേപ്പറുനോക്കുകയാ, നാളെ കൊടുക്കേണ്ടതാ...

നാളെയല്ലേ കൊടുക്കേണ്ടത്.. നിങ്ങളിങ്ങുവന്നേ.................. എന്താകാര്യം..

അതേയ്; നിങ്ങള്; ബുദ്ധിജീവി എന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ടോ..?

 ഉണ്ട്............... നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ................ ഇല്ല.................എന്നാ വാ കാണിച്ചു തരാം....

മാഷ്‌, ‘വയനാടന്‍ തമ്പാന്‍’  എന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ടോ... തൂലികാ നാമമാണ്... ആളു ഭയങ്കര ഘടിയല്ലേ... ..ഒരുഗ്രന്‍ ബുദ്ധിജീവി..പത്തുപതിനഞ്ചു പൊത്തകം എഴുതിയിട്ടുണ്ട്...വ്യാകരണഗ്രന്ഥങ്ങളാണ് അധികവും..പിന്നെ കണ്‍സല്‍ട്ടിങ്ങ് സൈക്കോളജിസ്റ്റ്, ബ്രോക്കറേജ്, കോളമിസ്റ്റ്, ചാനല്‍ പ്രഭാക്ഷണങ്ങള്‍, ആട്, കോഴി, താറാവ് എന്നുവേണ്ട എല്ലാ കാര്യത്തിലും ജ്ഞാനിയാ.... അദേഹത്തിന്‍റെ  ആത്മകഥ ‘ചക്കച്ചുള’ എന്നപേരില്‍  അദേഹംതന്നെ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്...അദേഹത്തിന്‍റെ ‘ചിറകൊടിഞ്ഞ കുറവന്‍’ മാഷ്‌  വായിച്ചിട്ടില്ലേ? ..........ഇല്ല.   ........ശ്ശേ മോശം.

അഴീക്കോട്മാഷ്‌  പോയതിനുശേഷമുണ്ടായ  വിടവ് നികത്തുന്നത് ഇദേഹമാണെന്നാണ് അദേഹം സ്വയം പറയുന്നത്. ഒരു അത്ഭുതപ്രതിഭാസം...

  വടക്കൊരു മീറ്റിങ്ങിനു പോയിട്ടുവരുന്ന വഴിയാ.... ഞങ്ങളു പറഞ്ഞുനിര്‍ബന്ധിച്ചു ക്ലബില്‍ ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.. അഞ്ചരയ്ക്കുള്ള വണ്ടിക്ക് കയറ്റിവിട്ടാല്‍ മതി..പോകുമ്പോള്‍ വണ്ടിക്കൂലിമാത്രം കൊടുത്താല്‍മതിയാകും. മാഷിനെ ഒന്നു പരിചയെപ്പെടുത്താന്‍ വിളിച്ചതാ... നേരോ...

പിന്നേ,, മാഷ്‌ എന്തൊക്കെയോ എഴുതിവെച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ; അതും കൂടി എടുത്തോ.... അങ്ങേരെയൊന്നു കാണിക്കാം ചിലപ്പോ പ്രസിദ്ധികരിച്ചാലോ..  .............ശരിയാ

അങ്ങനെ, വളരെക്കാലമായി കുത്തികുറിച്ച അക്ഷരങ്ങളെക്കൊണ്ടു നിറഞ്ഞ തുന്നിക്കൂട്ടിയ കടലാസുകളും എടുത്തു ‘ഘടിയെ’ കാണാന്‍ യാത്രയായി..

ക്ലബിനു ചുറ്റും ചെറിയൊരാള്‍ക്കൂട്ടമുണ്ട്...ആളുകളെ വകഞ്ഞുമാറ്റി ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു ..ക്ലബില്‍ ആകെയുള്ള s മോഡല്‍ കസേരയില്‍ നമ്മുടെ അവതാരം ഇരിപ്പുണ്ട്.. ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ വയനാടന്‍ ചുരം കയറുമ്പോള്‍ റോഡ്‌ സൈഡില്‍ കുത്തിയിരിക്കുന്ന കുരങ്ങനെപ്പോലെ ഒരുത്തന്‍..മുടിയെല്ലാം ജെല്ല് തേച്ച് പാരാപോലെയാക്കിയിട്ടുണ്ട്.. കൊളുന്തുനുള്ളാത്ത തേയിലച്ചെടി പോലുള്ള ബുള്‍ഗാനും, നെഞ്ചത്ത്‌ XXX അടയാളപ്പെടുത്തിയ ബനിയനും, ഇറുക്കിപ്പിടിച്ച ജീന്‍സും, അതിന്‍റെ അറ്റത്ത്‌ എടുത്താല്‍ പൊന്താത്തഷൂവും ചിത്രംപൂര്‍ത്തിയായി...ആധുനിക ബുദ്ധിജീവി....

  ഉഉം..ആരാ ..ബുദ്ധിജീവി ചിനച്ചു...ഇതാണ് ഞങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ മാഷ്‌ ക്ലബിന്‍റെ സെക്രട്ടറിയാ ..

നമസ്ക്കാരം, ഞാന്‍ വിദ്യാധരന്‍;  ഇവിടെ സ്കൂളിലെ മാഷാ....

എന്‍റെ നമസ്ക്കാരത്തിനു ഒരു മൂളല്‍ മാത്രമാണ് മറുപടികിട്ടിയത്..അപ്പൊ മാഷൊരു സര്‍ക്കാരുദ്യോഗസ്ഥനാണല്ലേ....?.    ................അതേ....... ..

‘യൂസലെസുകള്‍;  എനിക്കി സര്‍ക്കാരുദ്യോഗസ്ഥരേ കണ്ടുകൂടാ.. ഞാന്‍ പത്തുമുപ്പതു പി.എസ്.സി എഴുതി ഒന്നുംകിട്ടിയില്ല.... എങ്ങനെകിട്ടും എല്ലാംവെറും കോപ്പിയടിച്ചല്ലേ ജോലിനേടുന്നത്.. .കിട്ടിയാലോ ഒരു പണിയുമെടുക്കാതെ ഖജനാവ് കട്ടുമുടിക്കുന്ന ജാതികള്‍.....’

‘ഹോ ഹോ അപ്പൊ അതാണ്‌ പ്രശ്നം..കിട്ടാത്ത മുന്തിരിപുളിക്കുന്ന ഇടപാട്’.....മനസ്സില്‍ തോന്നിയകാര്യം പുറത്തുപറഞ്ഞില്ല. ഘടിയല്ലേ പിണങ്ങിയാലോ? മുഖം കണ്ടപ്പോള്‍മുതല്‍ ഇയാളെ എവിടെയോ കണ്ട നല്ല പരിചയം തോന്നിത്തുടങ്ങി ...

 അപ്പൊ; സര്‍ എന്തുജോലിയാ ചെയ്യുന്നത്.....എന്‍റെ ഫീല്‍ഡ് ‘ആട്’ ആണ്. ആടോ, അപ്പൊ ആടുവളര്‍ത്തലാണോ പണി.... ച്ചേയ് ‘ആട്’ ബിസ്നസ് ..ഹോ ഹോ അപ്പൊ ആടുകച്ചവടമാണല്ലേ....

യൂസലെസ്സുകള്‍.... ഞാനൊരു അട്വേര്ടസിംഗ്  മാര്‍ക്കറ്റിംഗ് സോല്യുഷന്‍റെ എം ഡി യാണ്....

ക്ഷമിക്കണം സര്‍, അറിയാതെ പറഞ്ഞതാണ്.......... ഓക്കേ ഓക്കേ ...

ഇവനെ എവിടെയോ കണ്ട നല്ല പരിചയം; പക്ഷെ ഓര്‍മ്മകിട്ടുന്നില്ല..ഞാന്‍ വീണ്ടും മനസ്സില്‍ വിചാരിച്ചു..

അതുപോട്ടെ സാറെ, നമുക്കൊരു ചര്‍ച്ച നടത്തിയാലോ..ഞങ്ങള്‍ ബുദ്ധിജീവിയോടു ചോദിച്ചു...

അയ്യോ സമയമില്ല. ഇപ്പൊത്തന്നെ രണ്ടുമണിക്കൂര്‍ സ്പീച്ച് കഴിഞ്ഞാ വരുന്നത്.. ഇനി ചെന്നിട്ട് രണ്ടുമണിക്കൂര്‍ സ്പീച്ച് വേറെയുണ്ട്..നിങ്ങളുടെ വായനശാലയൊന്നു സന്ദര്‍ശിക്കണമെന്ന അപേക്ഷകൊണ്ടുമാത്രം ഇറങ്ങിയതാണ്. വല്ല പുസ്തകപ്രകാശനവും ഉണ്ടെങ്കില്‍ നടത്തിത്തരാം......

 എന്നാല്‍ സാര്‍; എന്‍റെ ഈ എഴുത്തുകളോന്നു വായിച്ചുനോക്കി ഒരു അഭിപ്രായം പറയണം...

 താ,,,,നോക്കട്ടെ

‘ഘടി’ ഞാന്‍കൊടുത്ത കടലാസുകള്‍  മറിച്ചുനോക്കാന്‍ തുടങ്ങി....... ഇതിനിടയിലും എന്‍റെചിന്ത ലെവനെ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നതായിരുന്നു.

 ഹും; ഇതാണോ എഴുത്ത്..പുല്ല്.... താനെന്താ പ്രേമവും, പെണ്ണുവിഷയവും  മാത്രമാണോ എഴുതുന്നത്‌... ഇതിനൊരു ഫ്രെയിം ഉണ്ടോ...ക, ഞ്ഞ, ണ, പ്പ വിന്യാസം ശരിയാണോ ..ചില്ലക്ഷരങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ മകാരം ഉണ്ടോ, കായ്ക്ക് വാല് ഉണ്ടോ...കോമയുണ്ടോ, കുത്തുണ്ടോ....എന്തിനധികം പറയുന്നു.ഘടി അതു നടുവേകീറി കൈയ്യില്‍ത്തന്നു... ഒരുപാടു ദിവസംകൊണ്ട് എഴുതിയ ഒരു കഥയാണ്...എല്ലാം ആ ദ്രോഹി വലിച്ചുകീറി.. മാത്രമല്ല നാട്ടുകാരുടെ മുന്നില്‍ അപമാനിച്ചത് വേറെ...

സര്‍ അത് കീറിയത് ശരിയായില്ല...

തനിക്കൊക്കെ പോയി ചത്തുടടോ..എഴുത്താണെന്നും പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിക്കോളും... .ദേ ഞാന്‍ എഴുതിയ പുസ്തകങ്ങളാ വായിച്ചുപഠിക്ക്... രണ്ടു ചോട്ടാ ബുക്കുകള്‍ ‘ജീവി’ സഞ്ചിയില്‍നിന്നുമെടുത്തു എനിക്കുനേരെനീട്ടി ഞാന്‍ താളുകള്‍ മറിച്ചുനോക്കി...ഒന്ന് ‘സ്വാതന്ത്ര്യം പാതിരാത്രിയില്‍’ എന്നപേരില്‍. മറ്റൊന്ന് ‘അര്‍ദ്ധരാത്രിയില്‍ കോഴികൂവിയപ്പോള്‍’...താളുകള്‍ മറിച്ചുനോക്കിയപ്പോഴേ കാര്യംമനസ്സിലായി ഏതോ എല്‍.പി സ്കൂളിലെ സാഹിത്യസമാജത്തിന് എഴുതിയ പ്രസംഗമാണ്.. ഭാരതം എന്‍റെ നാടാണ്, എല്ലാവരും എന്‍റെ സഹോദരിസഹോദരന്മാരാണ് അങ്ങനെപോകുന്നു... കൊള്ളാം ഇവന്‍ പറ്റിയ ബുദ്ധിജീവിതന്നെ..ആമുഖത്തില്‍ ‘എന്നെക്കുറിച്ച്’ എന്ന ഭാഗം സൂഷ്മമായിവായിച്ചു...ചാരത്തില്‍നിന്നും ഉയര്‍ന്നുവന്ന പക്ഷി. കൊള്ളാം.. പക്ഷെ തുടര്‍ന്നങ്ങോട്ട്‌ വായിച്ചപ്പോള്‍ക്കിട്ടിയ അവ്യക്തസൂചനകളില്‍നിന്നും ആളെ മനസ്സിലായി...

എടാ നീയാ,,,,,,, അയ്യപ്പന്‍റെ മകന്‍ സരസപ്പനല്ലേ.....

ഏതു സരസ്സപ്പന്‍ ഏതു അയ്യപ്പന്‍..എനിക്കിപ്പം പോകണം ചെന്നിട്ടു പ്രസംഗിക്കാനുള്ളതാ..ബസ്സിന്‍റെ ശബ്ദംകേട്ട സരസപ്പന്‍ വണ്ടിക്കൂലിപോലും ചോദിക്കാതെ വേഗം സ്ഥലംകാലിയാക്കി..

 അപ്പൊ മാഷിനു ഇയാളെ നേരത്തെയറിയാമോ...അറിയാമോന്നോ.. ഇവന്‍ വെറും കൂതറ. ആളെപ്പറ്റിച്ചു ജീവിക്കുന്നവന്‍..കുറച്ചുകാലം മുന്പ്  എനിക്ക് വടക്കൊരു സ്കൂളില്‍ നാലുവര്‍ഷം ജോലിചെയ്യേണ്ടിവന്നിരുന്നു.. അന്ന് ആ സ്കൂളിലെ സ്ഥിരം തലവേദനയായിരുന്നു ഈ സാധനം. സാറുമ്മാരുടെ ദേഹത്തു മഷി തെറുപ്പിക്കുക, ബോര്‍ഡില്‍ വൃത്തികേട് എഴുതുക ഇതിക്കെയായിരുന്നു കലാപരിപാടികള്‍. ഒടുവില്‍ അച്ഛന്‍വന്നു കാലുപിടിക്കും അങ്ങനെ പത്തുവരെ ഒപ്പിച്ചു..പിന്നിടുകേട്ടു അച്ഛനെ തല്ലി ടിയാന്‍ നാടുവിട്ടുവെന്ന്.. പിന്നെ ഇപ്പോഴാകാണുന്നത് ..പഴയാ അതേ സ്വഭാവം ..കക്കാന്‍ പടിച്ചതുപോലെ നിക്കാനും പഠിച്ചിട്ടുണ്ട് അതുകൊണ്ട് പിടിവീഴാതെ കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു... കണ്ടില്ലേ പേര് ചോദിച്ചപ്പോഴേ ആളു മുങ്ങിയത്. ലെവന്‍റെ പൊത്തകം കണ്ടോ ‘സ്വാതന്ത്ര്യം പാതിരാത്രിയില്‍’ ‘അര്‍ദ്ധരാത്രിയില്‍ കോഴികൂവിയപ്പോള്‍’ ത്ഫൂ.. ഇവനൊക്കെയാണ് പുതിയ ഭാഷാ വളര്‍ത്തുകാര്‍..ലെവന്‍ പറഞ്ഞകേട്ടോ അവനു സര്‍ക്കാര്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ പുശ്ചാമാണെന്നു...പാവം കഴിയുന്നത്രേ നോക്കി കിട്ടിയില്ല. കിട്ടാത്ത മുന്തിരി ഇത്തിരി പുളിക്കും..

 ആരും വായിക്കാത്ത കുറേ പൊത്തകവും എഴുതി. അതും സഞ്ചിയിലാക്കി കക്ഷത്തിലും തൂക്കി, ബുദ്ധിജീവിയെന്ന ബോര്‍ഡുംതൂക്കി ഇറങ്ങിക്കോളും.. ആരുടെയെങ്കിലും കാലുപിടിച്ചോ, പുറംചൊറിഞ്ഞോ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒരു ചാനല്‍ ഇന്റെര്‍വ്യൂ തരപ്പെടുത്തും. അങ്ങനെ എവിടെയെങ്കിലും നാലഞ്ചുസ്റ്റേജുകള്‍ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞാല്‍പ്പിന്നെ വെല്ലുവിളിയാണ്.. ഇപ്പൊ മുഴുവന്‍ മറിക്കും എന്നാണ് ഭാവം...നിന്‍റെതൊക്കെ എന്തിനുകൊള്ളാം കാണുവാണെങ്കില്‍ എന്റേതു കാണണം,,എന്തൊരു വലിപ്പമാ... തുടങ്ങി സ്വയംപുകഴ്ത്തല്‍ ആരംഭിക്കുകായി... കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളില്‍ ആദരണിയനായ കവി കാട്ടാക്കടസാര്‍ ഇത്തരത്തില്‍ ഒരു വളിപ്പ് പറഞ്ഞുകണ്ടു.. കണ്ണടയും ബാഗ്ദാദും എഴുതിയ കവി ബൂലോകത്തെ എഴുത്തുകള്‍ മുഴുവന്‍ ചവറുകളാണെന്നും, ‘ഈ-ലോകം’ എന്നത് നാറിയ ഇടമാണെന്നും പ്രഖ്യാപനംനടത്തി. ഫേസ്ബുക്ക് കൂട്ടായ്മയായ ആല്‍ത്തറ ഗ്രൂപ്പിലെ കവികളുടെ രചനകള്‍ സമാഹരിച്ച് പച്ചമലയാളം പബ്ലിക്കേഷന്‍സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച E- ഇലകള്‍ പച്ച പൂക്കള്‍ മഞ്ഞ എന്ന പുസ്തകം കൊല്ലംജില്ലയിലെ കരുനാഗപ്പള്ളിയില്‍ ഓഗസ്റ്റ് 22 ന് പ്രകാശനം ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് കവി ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രസ്താവന  നടത്തിയത്. ഏതെങ്കിലും സൌജന്യ ഫ്ലാറ്റ്ഫോമില്‍ അക്ഷരം അറിയുന്നവന്‍ രണ്ടുവരി എഴുതുന്നതില്‍ എന്തിനാണ് ഈ അസഹിഷ്ണുത. .സൌകര്യമുള്ളവരു വായിച്ചാല്‍ പോരെ.. ചവറുകളാണെങ്കില്‍ അതു സ്വയം അഴുകിത്തീര്‍ന്നോളും..  അല്ലാതെ ഈ- എഴുത്തുകാരുടെ തന്തയ്ക്കുവിളിക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന ആ ആത്മസുഖം മാനസികരോഗത്തിന്‍റെ ആദ്യലക്ഷണമാണ്.. തനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടതും അറിയാത്തതുമായ കാര്യങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ ആസ്വദിക്കുന്നത് കാണുമ്പൊള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന മുഴുത്ത അസൂയയാണിത്. ഒരുത്തനും പൂര്‍ണ്ണതികവോടെ ഉണ്ടാകുന്നില്ല.. വീഴ്ചകളില്‍നിന്നേ നടക്കാന്‍പഠിക്കൂ...അതുകൊണ്ട് പണ്ഡിതര്‍ എന്നു സ്വയം പ്രഖ്യാപിച്ചു നടനം നടത്തുന്ന കൂതറകളോട് ഒന്നേ പറയാനുള്ളൂ.. സ്വന്തം വീഴ്ച്ചകള്‍ മറച്ചുവെച്ചുകൊണ്ട് ...ആക്ഷേപം അരുത്... സ്വയം ചെരിഞ്ഞുനടന്നിട്ട് മക്കളോട് നേരെ നടക്കാന്‍ പറയുന്ന ഞണ്ടിന്‍റെ സ്വഭാവം കാണിക്കരുത്.. വഴിച്ചെലവും ചായക്കാശും വാങ്ങി സ്റ്റേജുകള്‍ തരപ്പെടുത്തി; അതേ സ്റ്റേജില്‍ത്തന്നെ  മലമൂത്രവിസര്‍ജനം നടത്തി സംഘാടകരെ ബുദ്ധിമുട്ടിപ്പിക്കാതിരിക്കാനുള്ള സാമാന്യബുദ്ധിയെങ്കിലും നമ്മുടെ സ്വയം അവതരിക്കപ്പെട്ട സാഹിത്യകാരന്മാര്‍ കാണിക്കണം.കണ്ണടയും ബാഗ്ദാദും പറയുമ്പോള്‍തന്നെ നെല്ലിക്കാപോലുള്ള കവിതകള്‍ അച്ചാറ്പാത്രത്തിനു മൂടിയാക്കാനല്ലാതേ ഒന്നിനും കൊള്ളില്ലായെന്നും മനസിലാക്കുക... അഴിക്കോടിനെയും എന്‍പി കൃഷ്ണവാര്യരെയും പോലുള്ള മഹാരഥന്‍ന്മാരും  എഴുത്തച്ഛനും, വള്ളത്തോളും, ആശാനും, വൈലോപ്പിള്ളിയും, കുഞ്ഞിരാമന്‍നായരും പോലുള്ള കവികളും നിറഞ്ഞുനിന്ന കേരളിയ സാഹിത്യലോകത്ത് സ്വയം പ്രഖ്യാപിത കിരീടങ്ങളുമായി ആര്‍ക്കും എപ്പോഴും തുടരാന്‍ കഴിയില്ല..വിതയ്ക്കുമ്പോഴും കൊയ്യുമ്പോഴും കവിത പാടുന്ന കാലം കഴിഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു... സമരവീധികളിലും പ്രതിക്ഷേധമാര്‍ച്ചിലും കവിതയല്ല കാ കൂ വിളികളാണ് കേള്‍ക്കുന്നത്... വായ്പ്പാട്ടുകളും,കവിതകളും മറ്റ് എഴുത്തുകളും ജരാനരകള്‍ കൂടാതെ പിടിച്ചുനിറുത്തുന്ന ഈ-ലോകത്തെയും, വായനക്കാരെയും, അവിടെ  എഴുതുന്നവരെയും  ആക്ഷേപിക്കുന്നത് ശുംഭത്വം എന്നേ പറയാന്‍ കഴിയൂ..  തിളക്കംമങ്ങിയ ക്ലാവുപിടിച്ച കിരീടവും, പിഞ്ഞിക്കീറിയ വേഷഭൂഷാദികളും ധരിച്ച് ഞാന്‍ രാശാവാണെന്നു വിളിച്ചുകൂവിയാല്‍ അതും ഒരു ലക്ഷണമാണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്ന കണ്ണടയുടെ ലെന്‍സ്‌ മാറാനായിരിക്കുന്നു; എന്ന ലക്ഷണം........